Tajemnica adwokacka służy:

• zagwarantowaniu przestrzegania praw człowieka i obywatela;
• utrzymaniu i krzewieniu demokracji; prawidłowości wymierzania sprawiedliwości;
• ochronie wartości konstytucyjnych (np.: prawo do sądu);
• ochronie praw procesowych;
• ochronie zawodu adwokata oraz zagwarantowaniu możności prawidłowego wykonywania powinności zawodowych,
• do wypełnienia których adwokaci są obligowani etycznie, ustawowo i zwyczajowo względem swoich klientów, wymiaru sprawiedliwości oraz państwa.

Obowiązek zachowania tajemnicy jest nieograniczony w czasie. Obowiązuje także w przypadku zaprzestania i zawieszenia wykonywania zawodu. Adwokat obowiązany jest zachować w tajemnicy wszystko, o czym dowiedział się w związku z udzielaniem pomocy prawnej (art. 6 ust. 1 Pr Adw). Tajemnicą adwokacką objęte są wszelkie materiały znajdujące się w aktach adwokackich, w tym także wiadomości, notatki i dokumenty dotyczące sprawy uzyskane od klienta oraz innych osób, niezależnie od miejsca, w którym się znajdują. Zakres przedmiotowy nie jest normatywnie ani czasowo ograniczony. Każda informacja włączona do akt adwokackich, może zostać objęta tajemnicą, a ochrona trwa nadal mimo zakończenia prowadzenia sprawy przez adwokata.

Tajemnica adwokacka chroni zarówno klienta, jak i każdą osobę, która dla dobra klienta współpracuje z adwokatem. Do tajemnicy adwokackiej dostęp mogą mieć także inne osoby współpracujące z adwokatem, zarówno na podstawie substytucji, jak i innego stosunku prawnego. Adwokat jest gwarantem przestrzegania przez personel pomocniczy tajemnicy zawodowej (§ 19 ust. 4 KodEtAdw). Spoczywa na nim obowiązek umownego zabezpieczenia przestrzegania tajemnicy przez personel pomocniczy. Obowiązek zachowania tajemnicy jest niezależny od woli klienta, bowiem klient nie jest dysponentem tajemnicy. Nawet w przypadku zwolnienia go z obowiązku zachowania tajemnicy przez klienta, adwokat będzie zobowiązany do poufności, o ile ujawnienie tajemnicy mogłoby szkodzić interesom klienta.